Sis - Miguel De Unamuno

 # Yaşam çok şey öğretiyor insana, ölüm daha çok; her ikisi bilimden çok, çok daha fazlasını öğretiyor. Yaşamın tek öğretmeni yalnızca yaşamdır; bunun yanında pedagoji hiç kalır. Yaşamak yalnızca yaşayarak öğreniliyor ve her insan yaşamın çıraklığına yeniden başlamak zorunda.

    Biz insanlar ne büyük acılara, ne büyük mutluluklara dayanıyoruz; çünkü bu acılar ve mutluluklar küçük olaylardan oluşmuş büyük bir sis tabakasına bürünerek geliyorlar. Yaşam bu işte: Sis.

i love you but..

 # Gördüğün yerde sırt çevireceksin,
  Duygularını paylaşmayacaksın mesela,hüznünden mutluluğundan mahrum edeceksin beni,ne gözyaşlarını silebileceğim ne de seninle gülebilecek,canım demeyeceksin dostluktanda olsa,bakmaya doyamadığım gözlerin gözlerime değmeyecek,dostluğa ihanet sayacaksın aşkımı,kısacası sensizliğe mahkum edecek,en derin zindanlarda çürüteceksin ruhumu,kendini bana yasaklayacaksın..SENİ SEVİYORUM ama işte bu sebepten ötürü sen bilme bunu..

eğer..

"Etrafında herkes şaşkına dönmüş, yollarını şaşırmış ve bundan seni mesul tutarken, sen kendi tuttuğun yoldan ayrılmaz ve başını dik tutabilirsen,
Eğer beklemeyi bilir ve beklemekten yorulmazsan, başkaları seni aldatırken sen yalanla iş görmezsen veya onlar senden nefret ederken sen nefret etmeye yanaşmazsan ve bütün bunlara rağmen fazlasıyla iyi görünmez ve fazlasıyla hakimane konuşmazsan,
Hayal kurabilir ve hayallerinin esiri olmazsan,
Düşünebilir fakat kendi düşüncelerine körü körüne bağlanmazsan,
Söylediğin hakikatlerin reziller tarafından akılsızları aldatmak için değiştirilerek kullanıldığını işitmeye tahammül edebilirsen,
Eğer zafer ve yenilgiyle karşılaşabilir ve bu iki boş şeye karşı aynı şekilde kayıtsızca hareket edebilirsen,
Yapmak için bütün hayatını verdiğin şeylerin bir an içinde yıkıldığını görür de tekrar eğilir, yorgun vücudun ve yıpranmış aletlerinle onları yeniden yapabilirsen,
Hayatta elde ettiğin tüm kazanç ve başarıları bir yığın yapar ve hepsini bir yazı-tura bahsi için feda edebilirsen ve kaybeder, sonra da baştan başlayabilirsen ve bütün talihsizliklerini unutup kimseye bundan bahsetmezsen,
Eğer kalbin, sinirlerin ve kasların bitmiş, içinde yalnız dayan diyen iradenden başka bir şey kalmamışsa ve sen onları tekrar çalıştırabilirsen,
Halkla gezerken kişiliğini, krallarla gezerken halkla ilişiğini koruyabilirsen,
Ne düşmanların ne de dostların seni incitebilirse,
Herkes sana güvenebilirse, fakat bu güven de sınırsız olmazsa,
Eğer ömrünün her saatine 60 dakikalık değer verebilmişsen,
İşte o zaman içindekilerle beraber bütün dünya senin olur, hatta bundan daha da önemlisi sen bir İNSAN olursun."

Jiddu Krishnamurti !!

 # Bilim insanları ve onları dikkatle izleyen bir avuç basiret sahibi kişi, yaşam anlayışımızı derhal değiştirmezsek, dünya üzerindeki canlı yaşamın önümüzdeki 40 yıl içinde %90 oranında ortadan kalkacağını her fırsatta her araçla insanlığa anlatmaya çalışıyor. Ne var ki insanlığın bu konudaki duyarsızlığı inanılamayacak bir boyutta...

   Kapitalizmin iplerini ellerinde tutan bir küçük grup insanlığa öyl...e bir konfor ve seçkinlik hırsı aşıladı ve onları öylesine bir doyumsuz hazlar tuzağına düşürdü ki bilim insanlarının feryatları asla duyulmuyor. Hırs ve haz insanlığı komaya sokmuş durumda. İnsanlığın doğayla yollarının ne zaman ve neden ayrıldığı ve bizim kişisel olarak hangi yolu izlediğimiz, hepimizin üzerinde düşünmesi gereken bir konudur. Çünkü doğa ile yolumuzu ayırmak, yaşamla ve kendi varlığımızla da yolumuzu ayırmaktır...

patik meselesi..

 # Söylendiği gibi mavi patikli olmak zor zanaat.Mavi patik'te neymiş derseniz şöyle açıklayayım;aslında doğduğumuz gün yediğimiz ömürlük damgamızdır.Dünyaya geliriz,nurtopu gibi bir erkek olmuşuzdur ve dünyanın en soğuk,ciddi rengi olan maviyle erkek olduğumuz kundakdayken bilinçaltımıza yerleştirilir.Yani , aşık olursun dile getiremezsin çünkü sen erkeksin ! Ayrılırsın  ağlayıp isyan edemezsin ! çünkü mavi patikli olmak ömrün boyunca sahiplenmen gereken bir halka takar boynuna,dünyanın en değerli mücevherinden yapılmış bir halka..bu halka pembe patiklilere her daim merhamet etme,koruma ve kanat açma olgusunu doğuruyor.çünkü pembe patikliler dünyanın en değerli varlıklarıdır.Ve ben bir mavi patikli olarak ömrüm yettiğince yanımda bir pembe patikliyle yürüyeceğim bu yolu..kanadım büyüdükçe altında hep bir pembe patikli bulunacak !! 

Kalemin gücü her zoru geride bırakır..

Şu sıralar yazan bir yazar olmak zor zanaat güzel ülkemde..zira yazan yazarların ne durumda olduğu malum.,korkmayın şimdi bu konulara girecek değilim,sadece bir 'hoşbuldum' yazısı yazmaya çalışıyorum.kafamda şu an birçok şey var yazılmaya müsait ancak halet-i ruhiyem müsait değil çünkü yarın bir sınavla karşı karşıyayım.Aslında şimdilik bu kadar yeterlidir,heralde.he birde arkadaşım emir'e teşekkürler vesile olduğu için..söz yazan bir yazar olacağım :)