sen yine de şükret..

     Şimdi ben buraya ne yazsam,her kelime kendine bir yol bulacak. Ya sana varacak ya da turuncu renkli bavuluma. Neden bavul konusunu açtın dersen, böyle durumlarda içimdeki 'gitme' isteğinin kıymetini daha iyi anlıyorum. Kendimi bildim bileli neden gitmek istediğimi her geçen gün daha iyi anlıyorum. Kısacası bir uçak biletiyle çözülecek onlarca sorunum olması gibi işte. O kadar doldu ki içim yine, ilk defa her şeyi yazmak istemiyorum. Çözülsün istemiyorum artık hissettiklerim. Ve yorgunluğuma bir anlam yüklemek hiç istemiyorum. Ne de olsa böyle zamanlarda, kimse kendini suçlu hissetmek istemez. Ama benim ki anlamı olan bir suçluluk hikayesi. Fazlasıyla kırık kalp,fazlasıyla iyi insandan ibaret bir geçmiş. Birazda bu suçluluğun vermiş olduğu rahatlık ve gitme isteği,en güzeli de ne olursa olsun şükretmenin vermiş olduğu güzellik. Bazen kalbin nefes almayadursun ama sen yinede Allah'tan ümidi kesme,hayata dair.. Sen yine sevme,sevilme..sen yine git,yine yak geçmişini bir köşede ama yinede şükret aşkın tarafına..vazgeç bazen kalp ağrından sadece şükret..unutma bahar da çiçek olan meyvedir yaza..

Geç kalmayalım işte sırf bu yüzden ;) bence yanii :)

     Ben yine aynı ben aslında, noktalama işareti yok, imla hatası çok, anlatım bozukluğu bolca. Tek derdim hissettiklerimi anlatabilmek. Tahmin etmek çokta zor değil aslında, yine bir sürü yeni karar var kafamda. Bu sefer hayallerim daha geniş, artık eskisi gibi sınır koymuyorum düşüncelerime. İzin veriyorum kendime, ''düşün'' diyorum, yapabileceğin ne varsa. Sadece hayal kur ve yap, ve sonra ''Aşık'' ol ! Yaradan'ın emrine uy ve sev. Hayallerine sarılır gibi sarıl O'na, artık bir nokta koy bu saçmalığa.ne yapacaksan çabuk yap. Bence artık acele etmeyelim. ''Yani ya gideceksen git, ya da kal.. ama kimseyi yaralama artık. yeter bu can kırıkları'' diye bağırıyorum bir yandan kendime. Biri var kaderin bana getirdiği, O'nu hayallerime almak istiyorum ama korkuyorum. Her zaman içimi saran aynı korku, aynı his. Ama mübarek ben bir şey yapmıyorum ki !! ne varsa hep kendiliğinden, ne oluyorsa hepsi bir anda. Bir bakışta bitiyor her şey. Şimdi belki o yatıyor ama benim gözümde uyku yok. Ben burada gelişine yazıyorum, hayallerimi ve O'nu, O ise ödev falan peşinde(e napsın kızın ödevi var!) Neyse biliyorum ben ne zaman yazmaya başlasam aşkın kokusunu alıyorum gibi. Hayallerimi, aşk ile pekiştiriyorum. O olmadan yapamıyorum. Yani 'aşk' olmadan.. çok zor değil aslında, bir yanda hayaller ve umutlar, diğer yanda kıvırcık, şımarık bi kız..ne yapsam diye düşünmüyorum, bu sefer gerçekten akışına bırakıyorum. Ne olacaksa olsun diyorum. yeri geliyor bir kaç saniye gözlerine bakıyorum, sonra içimden geliyor ruhuna bi öpücük yolluyorum.. :) O da şımarığın teki işte, onunda kendine göre korkuları vardır belki ama hesaba katmadığı bir şey var ; '' Ne kadar kaçarsan kaç, koştuğun yolun sonunda 'aşk' var , daha fazla direnemeyeceksin ! '' ;)